wimwisse.reismee.nl

Vakantie in de Franse Alphen2018

Vakantie in de Franse Alpen 2018.

Vrijdag 13 juli zijn we (Jitske, Jeroen en ik) om 7.30 uur weggereden. De bedoeling was om zo’n goeie 700 km te rijden. Dit omdat we zaterdag de 14e juli (topdrukte in Frankrijk) niet veel meer wilden rijden en de drukke wegen gehad wilden hebben. We zijn in Bourg en Bresse in een hotel 'gestrand'. De volgende dag konden we het dan op het gemakjedoen,nog een twee uur rijden. We hadden een prima reis, mooi weer en een prima humeur.


Zaterdag 14 juli 2018.

Zowel Jitske, Jeroen en ik hadden goed geslapen. Na een goed ontbijt gingen we eerst boodschappen doen, we hadden immers toch tijd zat. Op weg naar Doussard passeerden we Annecy. Toen kwamen we op het lumineuze idee om daar te gaan lunchen. Blijkbaar waren we niet de enige met dat idee. Annecy zat stampvol met auto’s en mensen. Geen parkeerplek te vinden, terwijl door vochtinname van Jitske haar aandrang steeds groter werd. Op een gegeven moment bij een parkeerplaats gestopt en 'onder bewaking van Jeroen' kon ze aan haar aandrang toegeven. Jeroen maakte toen ook maar van de gelegenheid gebruik. Terug in de auto verklaarde Jitske zich een ander mens te voelen. We besluiten Annecy te laten voor wat het is en naar onze bestemming te rijden. Een eindje buiten Annecy zagen we restaurants, we zijn gestopt en hebben heerlijk gegeten in restaurant La Bulle. De naam deed ons aan de hond van de buren denken: Bulle.

Het plekje Doussard verraste ons in de zin van: lijkt gezellig, levendig. Ons huis is geweldig: mooi, ruim en prachtige uitzichten, o.a. op het paragliden.

In Frankrijk is quatorze juilleteen nationale feestdag (herdenking van de revolutie, bestorming van de Bastille). Daarom zijn we s’ avonds bij het Meer van Annecy naar een vuurwerkshow wezen kijken. Het was er gezellig druk en het vuurwerk was mooi.

Zondag, 15 juli 2018.

Vanmorgen toch vroeg opgestaan, want we moesten Martin van het vliegveld van Genève ophalen. De rit naar Genève was erg mooi, veel bochtenwerk, prachtige bergen en landschappen. Martin zat al aan de bar met een biertje op ons te wachten. Na een cappuccino zijn we terug naar onze vakantiebestemming gereden. Verder hebben we deze dag niet veel gedaan, alleen de wedstrijd Frankrijk-Kroatië bekeken. Dat Frankrijk won hoorden we aan het getoeter. Martin heeft wel al een pasta gekookt, maar vond die zelf niet lekker vanwege het ontbreken van specerijen. Het was ook wel wat flauwtjes. Maar hij mag deze vakantie zijn kookkunsten van mij nog wel meer botvieren.

Maandag, 16 juli 2018.

In Doussard was het markt en Jitske had beslist te kennen gegeven nu wel eens een keer een markt te willen bezoeken. Wij allemaal gingen gedwee mee. Met Martin erbij werd van alles ingeslagen: kaas, worst, olijven, chips e.d. Het was wel een gezellig marktje. Lekker op een terras wat gedronken. S’ middags en s' avonds hebben we gerelaxt in en om onze prachtige vakantiewoning. De woning en uitzichten op de bergen zijn zo mooi dat je niet weg hoeft. S’ avonds is het steeds een paar spelletjes rummycuppen geblazen. Ook Martin doet soms mee aan dit 'gereformeerde spelletje'.

Dinsdag, 17 juli 2018.

De Tour de France kwam op ongeveer 2 km van ons vakantiehuis langs. Dat spektakel konden we natuurlijk niet ongezien voorbij laten fietsen. Martin dacht daar anders over en bleef lekker thuis. Wij hebben een paar uur staan wachten op de renners, die in een paar minuten voorbij waren geracet. Daarvoor kwamen de politieauto's, auto’s met reclame e.d. voorbij. Aan de kant van de weg was aardig wat publiek. Er was sprake van een gezellige en vrolijke sfeer. Natuurlijk waren er ook veel toeristen. Jeroen had aardig wat gescoord van de reclamekaravaan. Voor Jeroen was het echt een feestje, hij heeft er veel van genoten. Toen we terug naar huis liepen hebben we even op een terras wat gedronken. Achter ons kwamen twee Nederlandse wielrenners zitten, die blijkbaar wat ‘communicatieproblemen met elkaar hadden’. Op een gegeven moment zei de een tegen de ander: ik zet je op de trein. De hele verdere vakantie hebben wij elkaar scherp gehouden met de woorden: ik zet je op de trein.

S’ avonds hebben Jeroen en ik nog een prachtige rondwandeling de buurt gemaakt.

Woensdag, 18 juli 2018.

Vandaag zijn we naar de Gorges du Fier gegaan, een uurtje rijden van ons vakantieadres vandaan. Toen we daar aankwamen was het lunchtijd en op een heel leuk, gezellig en beschaduwd terras hebben we geluncht. We proberen altijd in de schaduw te zitten, want de temperatuur loopt hier toch vaak op naar de 30 en meer graden. Eigenlijk niks bijzonders want dat is het in Nederland tegenwoordig ook. Klimaatverandering heer Trump!!!

De gorges zijn zeer diepe uit de rotsen geslepen geulen waar de rivier de Fier doorstroomt. Nu was de waterstand erg laag, maar die kan in een paar uur tijds met 26 meter stijgen. Er is een loopbrug over/door de georges gelegd waardoor, bij wandeling daarover, je prachtig uitzicht hebt op de rotsen, de geulen en de diepten daarvan. Je wordt stil van wat de natuur allemaal voor moois kan scheppen. Het was zeer de moeite waard. Jeroen en ik hebben ook nog in de rivier de Fier gezwommen, nou ja meer gelopen. Zwemmen ging niet zo gemakkelijk vanwege alle stenen en de lage waterstand, maar ondanks die lage waterstand was er toch nog een erg sterke stroming. Het was heerlijk verfrissend om even in die rivier ‘te spelen’.

Donderdag, 19 juli 2018.

Martin nam deze dag een rustdag, d.w.z. horizontaal op de bank, naar filmpjes op z'n laptop staren en af en toe chips eten.

Jitske, Jeroen en ik hadden het plan opgevat om naar Chamonix te gaan, aan de voet van de Mont Blanc. Dit is een heel leuk en mooi gezellig stadje, met prachtige bloembakken en een rivier die door de stad snel stroomt. We zagen ook nog een 'soort rafters' die zich door de snelle stroom lieten meevoeren. De reis er naar toe en terug was prachtig, veel kronkelige wegen, soms wel erg smal. Prachtige hellingen en rotsen. Veel natuurschoon. We riepen om de haverklap dat het zo mooi was. Maar wat wil je ook, we zitten tegen de Mont Blanc aan, waar nog op verschillende plekken sneeuw ligt. We zien ook nog in gletsjers smetwater naar beneden komen, weliswaar in kleine stroompjes. Met de kabelbaan zijn we naar de Mont Blanc gegaan en hebben daar wat rondgelopen en van de prachtige uitzichten genoten. Wat ook een voordeel was: het was er niet zo warm. Er stond een lekker windje. Ik heb nog staan kijken hoe paragliders de lucht in gingen, zeer hoog zelfs en ze bleven maar zweven. Het was niet zomaar even de berg afhollen en dan vlug dalen.

De weg naar de kabelbaan was nog een hele steile tippel. Jitske vond het een hele klim, net als een 'Moslimfamilie'. Zij applaudisseerden voor 'mama' en Jeroen werd 'brother' genoemd toen hij aanbod de wandelwagen te helpen dragen.

Vrijdag, 20 juli 2018.

Vandaag staat Annecy op het proramma. Dit is een prachtige oude stad met ongeveer 50.000 inwoners. Omdat we al ervaring hadden met de drukte in de stad (filerijden en geen parkeerplaats kunnen vinden) namen we de boot. Dit betekende een klein uur varen en midden in Annecy aankomen en een goeie € 75,00 lichter. Het eerste wat we deden was lunchen, want er waren al 'hongerigen' onder ons. De lunch was veel, maar viel bij sommigen wat tegen, toch niet zo lekker als men had gehoopt. Na de lunch moest er naar een stripwinkel gegaan worden. Ja Martin had de route al helemaal op zijn mobiel uitgestippeld. Het was trouwens niet eens ver lopen. Hij kwam glunderend de winkel uit met een tas stripboeken (zie foto), die wij/ik mocht dragen. Het was wel erg warm, het maakte ons allemaal sloom. Na nog wat rondgelopen te hebben en nog eens op een terrasje gezeten te hebben wilden Jeroen en ik nog zwemmen in het Meer van Annecy, dat helemaal doorloopt tot in de stad en waar een mooi park bij ligt. Tot onze teleurstelling kon dat niet aan de kant van het park, misschien wel aan de andere kant, maar dat was te ver lopen. Dan maar de boot van 16.00 uur terug genomen om nog in de buurt van Doussard in het Meer van Annecy te zwemmen. Ook op de boot was het warm, vooral Martin had er last van. Het was weer fijn 'thuiskomen' in ons koele vakantiehuis. S’ avonds onweerde en regende het best veel. Heerlijk vonden we dat na al die warmte, we voelden ons behaaglijk in onze woning.

Zaterdag, 21 juli 2018.

Omdat we een paar dagen nogal actief waren geweest was het algemene besluit om deze dag niks te doen dan (weer eens) boodschappen te halen en verder te relaxen. Zelf heb ik s' middags heerlijk gewandeld in de buurt met m'n GPS op de telefoon. Stikke trots dat ie werkte en dat ik er mee om kon gaan tot Jeroen z’n verbazing.

Zondag, 22 juli 2018.

Vandaag zijn we met z'n vieren naar een middeleeuws stadje Conflans, vlak bij Albertville, geweest. In Albertville zijn begin jaren negentig de Olympische Winterspelen gehouden. Conflans is redelijk klein met een heel mooi centraal plein, waarop we hebben geluncht (o.a. een ijscoupe/sorbert) en waar een bandje jazzmuziek stond te spelen. Een gezellige sfeer en de warmte viel mee. Mede doordat we redelijk hoog zaten en daardoor toch ook wat meer wind 'vingen'. Na de lunch hebben wat rond gelopen en de kerk even binnenin bezichtigd. Verder was je er vlug uitgekeken, maar het was toch de moeite waard om het bezichtigd te hebben. Tegen de zin van Martin zijn we ook nog even naar het centrum van Albertville gereden, maar daar waren we vlug uitgekeken. Het centrum is niet zo groot, de winkels waren dicht en er was weinig publiek. Wel nog even de kerk bezichtigd. Op zich zijn de kerken hier niet bijzonder mooi, eerder sober, maar ze zijn wel indrukwekkend qua omvang/grootte. In een kerk heerst altijd een serene rust. Even een poosje op een bank daar zitten filosoferen vind ik prettig. Na Albertville terug naar ons mooie vakantiehuis.

Jeroen en ik hadden nog zin om te zwemmen, maar niet in het Meer van Annecy. Daar kun je best lekker zwemmen, maar we vinden het er een beetje saai. We missen eigenlijk de rivier van vorige jaar, de Tarn. Ik had op m'n wandeling zaterdagmiddag nog wel een riviertje ontdekt waarvan ik dacht dat we er zeker konden pootje baden. Jeroen en ik zijn daar op zoek naar gegaan en ja ook gevonden, niet om te zwemmen, maar wel om er heerlijk door te lopen, te zitten, stenen en stromen te verplaatsen. Vooral Jeroen was hier in z'n element. Het was heerlijk verfrissend, de weg er naar toe smal en bochtig. We verbaasden ons dat daar ook nog huizen, soms gehuchten staan. Eigenlijk hele pittoreske woningen en plekken.

De avonden 'verdoen' we met rummicuppen en tot Jitske haar grote genoegen kolonisten. Conflicten die daaruit dreigen voort te komen, meestal aangestookt door degene die dreigt te verliezen, worden toch altijd weer met de mantel der liefde bedekt of de opmerking: ‘ik zet je op de trein’ is ook voldoende om weer de nodige rust te creëren.

Maandag, 23 juli 2018.

Martin tekende voor een vrije dag, dus moesten Jitske, Jeroen en ik ons zelf vermaken. Jeroen had een stuwmeer gevonden in de buurt van Beaufort. De rit er naar toe was prachtig, weer veel smalle wegen met idem dito bochten. Voordat we naar het meer gingen deden we eerst Beaufort aan, niet wetende dat dit zo'n leuk dorpje is. Er loopt een rivier door het dorp, het dorp ziet er keurig verzorgd uit met veel bloembakken. Het lijkt wel Zwitserland, ook door de machtige groene bergen. We waren op zoek naar een bakker voor wat broodjes want het kan tenslotte niet elke dag feest zijn met een uitgebreide lunch op een terras. De boulangerie had ook een terras en daar hebben we onze broodjes met een cola (Jeroen) en Jitske en ik natuurlijk een cappuccino genuttigd. In Beaufort waren veel wielrenners, m.i. is het een belangrijk fietsgebied met een of andere col. De Tour de France was hier ook gepasseerd.

Na wat zoeken en wat smalle en bochtige wegen vonden we het stuwmeer. Voordat we dit meer bereikten, kwamen we op een smalle weg een auto tegen. We dachten dat we elkaar niet onbeschadigd konden passeren. De chauffeuse van de andere auto gaf dit ook te kennen door harde gillen, waardoor Jeroen besloot uit te stappen en mij instrueerde hoe ik het beste achteruit kon rijden. Dit ging goed. Bij het stuwmeer kwamen we tot de ontdekking dat het prachtig was, maar dat we er niet konden zwemmen. Ook konden we niet bij de loopbrug over een smal gedeelte van het meer komen. Dan maar even daar wat gedronken bij een 'blokhutstalletje'. Toen ik daar aan kwam (Jeroen en Jitske waren al vooruit gelopen want die hadden dorst) begroette een 8-jarig meisje me met een kus op m'n wang. Ze wilde naast en op me zitten, wreef over m'n hand, wilde met me gaan wandelen en mee in de auto. We vonden het maar erg vreemd. De moeder van het meisje stond in de blokhut te bedienen en vond het schijnbaar gewoon (ze kon het zien). Aan Jeroen of Jitske besteedde ze geen aandacht. Ik was gentil zei ze. In Nederland zou je een meldpunt bellen.

Dinsdag, 24 juli 2018.

S' morgens uit bed tekenden we alle vier voor een vrije dag. Ik was pas 9.30 uur uit bed en had tegen 12.00 uur zo'n slaap dat ik weer in m'n bed ben gedoken tot geloof ik 15.00 uur. Deze middag hield trouwens iedereen een siësta.

Jeroen en ik zijn tegen het eind van de middag nog even gaan 'zwemmen' in het ontdekte riviertje. Was erg leuk en verfrissend. Morgen naar Grenoble.

Woensdag, 25 juli 2018.

Toen we aankwamen in Grenoble was het lunchtijd en behoorlijk warm, maar in de schaduw en op een terras was het goed vol te houden. Zeker met een biertje, hé Martin?. Na de lunch wilde Martin graag een paar boekwinkels bezoeken en wij sukkelden er achter aan. De winkels lagen allemaal in het centrum, dat we toch wilden bezoeken. Martin slaagde goed met z'n commics en andere boeken. Wij mochten z,n tassen weer dragen ?. In eerste instantie vonden we Grenobele niet een bijzondere stad, maar nadat we met het toeristentreintje waren meegereden, veranderden we van gedachten. Eigen best een gezellige relaxte stad. We hebben er maar een klein gedeelte van gezien. Regelmatig zien we in de steden of dorpen bedelaars, ook zo in Grenobele. Van Martin kunnen ze altijd op een gift rekenen. Wij zijn blijkbaar wat anders ingesteld. Omdat restaurants pas rond 19.00 uur open gaan en we dat te laat vonden zijn we op de terugweg naar de BurgerKing wezen happen. Lekker makkelijk, snel en goedkoop en … lekker???

Donderdag, 26 juli 2018.

Eensgezind besloten we om deze dag 'rustig te houden'. Dit omdat we morgen wel een drukke dag hebben, we willen nl. Genève in en daarna Martin op het vliegtuig zetten. Bovendien is het vandaag ook een warme dag, met zeker 32 gr. Lekker gelezen. Iedereen deed z'n eigen ding. Jitske, Jeroen en ik zijn tegen het einde van de middag in de nabije omgeving nog wat wezen rijden. Wat over smalle wegen en door kleine, pittoreske dorpjes. Hier in de omgeving staan toch ook veel vakantiehuizen. Gelet op de staat van de huizen e.d. hebben we het idee dat het hier een welvarende streek is. Ook zijn er wel wat boeren, ik heb het idee dat die een vrij kleine boerderij hebben. Je ziet geen grote aantal koeien in de wei. ‘De buurman’ heeft bijv. maar 10 melkkoeien. Die zien of horen we s’ morgens en s' avonds over de weg naar hun stal gaan om gemolken te worden. Waar zie dat in Nederland nog?.

Vrijdag, 27 juli 2018.

Op tijd zijn we vertrokken om Genève te bekijken. Het is een mooie, schone stad met een prachtige fontein, de hoogste van Europa geloof ik. Het was wel erg warm, eigenlijk te warm om de stad goed te bezichtigen. Maar we zijn er al eens eerder geweest, daarom vond ik het niet zo erg dat we niet zoveel bezienswaardigheden hebben bezichtigd. We hebben wat op terrasjes gezeten en Martin vond nog een stripzaak, die net werd gesloten door de eigenaresse, maar vanwege Martin z’n charmes, toch weer open deed. Ze hadden een geanimeerd gesprek over stripboeken, comic’s en voor mij verder onbegrijpelijke boeken.

Om ongeveer 16.00 uur hebben we Martin op het vliegveld ‘afgeleverd’. De terugreis naar Doussard ging gepaard met files. Helaas!! Thuis gekomen moesten we gaan inpakken en wat opruimen.

Zaterdag, 28 juli 2018 en zondag 29 juli 2018.

Om ongeveer 10.00 zijn we vertrokken richting Nederland, na een poosje reden we in de stromende regen. Dat was niet lekker rijden, maar gelukkig na een paar uurtjes ging de zon weer schijnen en verliep de reis voorspoedig. Op het eind van de dag hebben nog een laatste hotel geboekt in de buurt van Parijs waar we lekker hebben gegeten, ontbeten en geslapen. De volgende dag met frisse moed de thuisreis aanvaardt. De reis verliep voorspoedig en eind de middag waren we in de Nadorstweg. Blij en gelukkig dat alles goed is verlopen en terugziend op een mooie vakantie kunnen we weer de sleur van alle dag aan?.

Wim Wisse

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!